Ο κοκκύτης είναι οξεία λοίμωξη του αναπνευστικού που
χαρακτηρίζεται από συχνά επεισόδια παροξυσμικού σπασμωδικού βήχα και καταλήγει
σε εισπνευστικό συριγμό και συχνά σε εμετό. Ο κοκκύτης οφείλεται σε ένα βακτήριο
το οποίο προσβάλλει τα επιθηλιακά κύτταρα των βρόγχων και των βρογχιολίων
προκαλώντας φλεγμονή και στένωση των αυλών.
Μεγάλο κίνδυνο διατρέχουν τα παιδιά
που είναι κάτω του έτους. Όταν το παιδί είναι άρρωστο από κοκκύτη οι αναπνοές
του είναι επιπόλαιες (δεν είναι ρυθμικές) και βήχει συνέχεια.
Παροξυσμικό στάδιο: Διαρκεί 2 – 4 εβδομάδες ή και
περισσότερο. Η σοβαρότητα και συχνότητα των κρίσεων του βήχα αυξάνονται.
Χαρακτηριστικά ο ασθενής εμφανίζει επαναλαμβανόμενες κρίσεις βήχα κατά την
εκπνοή, οι οποίες ακολουθούνται από αιφνίδια, έντονη και δύσκολη εισπνοή που
παράγει εισπνευστικό συριγμό («σφύριγμα»). Οι κρίσεις συνοδεύονται από
ερυθρότητα του προσώπου και πετέχειες (μικρές κόκκινες αιμορραγικές κηλίδες
κάτω από το δέρμα), διόγκωση των φλεβών και κυάνωση. Οι κρίσεις του βήχα
εκλύονται, συνήθως, μετά από χασμουρητό, φτέρνισμα, λήψη τροφής και σωματική
προσπάθεια. Η επανάληψη των κρίσεων, οδηγεί σε εξάντληση, την οποία επιδεινώνει
η απώλεια βάρους λόγω δυσχερούς σίτισης.
Στάδιο ανάρρωσης: Διαρκεί 1 – 2 εβδομάδες. Παρατηρείται
ελάττωση της βαρύτητας και της συχνότητας των παροξυσμών του βήχα. Στο στάδιο
αυτό ο βήχας μπορεί να μεταπέσει σε χρονιότητα και να διαρκέσει μήνες. Άλλοτε
πάλι μπορεί να εμφανιστούν υποτροπές βήχα, που οφείλονται σε ευκαιριακές
λοιμώξεις του ανώτερου αναπνευστικού.
Προσοχή:Η εμφάνιση εμέτου μετά το βήχα αρκεί για να
δημιουργήσει την υποψία κοκκύτη.
Η βρογχεκτασία, η οποία και παραμένει.
Το μεσοπνευμόνιο, το υποδόριο εμφύσημα και ο πνευμοθώρακας,
που είναι αποτέλεσμα ρήξης των κυψελίδων κατά τη διάρκεια του παροξυσμού
απόφραξης
Κεντρικό νευρικό σύστημα
Εγκεφαλική ανοξία, αποτέλεσμα της άπνοιας του κοκκυτικού
βήχα και
Βλάβη του εγκεφάλου από άμεση δράση της κοκκυτικής τοξίνης
Η κοκκυτική εγκεφαλοπάθεια πρέπει να διαφοροδιαγιγνώσκεται
από τους πυρετικούς σπασμούς και τους σπασμούς από μεταβολικές διαταραχές που
συνοδεύουν τη νόσο, όπως είναι:
Η τετανία από τη μεταβολική αλκάλωση (συχνοί εμετοί) και
Η υπονατριαιμία από παράδοξη έκκριση της αντιδιουρητικής
ορμόνης.
Αλλη επιπλοκή από το κεντρικό νευρικό σύστημα είναι η
ενδοκοιλιακή, ή η υπαραχνοειδής αιμορραγία, που είναι αποτέλεσμα ρήξης
εγκεφαλικών αγγείων κατά τη διάρκεια του παροξυσμού.
Οι ρινικές επιστάξεις που εμφανίζονται κατά τη διάρκεια του παροξυσμού
Τα αιματώματα του σκληρού και κάτω από το βολβικό
επιπεφυκότα στους οφθαλμούς
Η ρήξη ή ο τραυματισμός του χαλινού της γλώσσας
Οι κήλες
Η πρόπτωση του ορθού
Οι διαταραχές της θρέψης.
http://www.iatropedia.gr
Δημοσίευση σχολίου